کودک آرامی بودید؟ شر و شور بودید؟ کم حواس ؟ اهل تامل؟ کوشا بودید؟ عجول بودید؟ مهربان و خندان بودید؟ آشفته حال به نظر می رسیدید؟ بلند بلند حرف می زدید؟ خوش خنده بودید؟ حساس و آسیب پذیر بودید؟
اگر بخواهم کلی عنوان دیگر را هم می توانم لیست کنم برایتان و شما هم مدام فکر کنید که آره، بودم یا نبودم..
می خواستم یادتان بیاورم که کودکی چطور بودید ، حال بررسی کنید که کدام یک از صغات و حالات بالا را هنوز یدک می کشید؟ هنوز درگیر آداب رفتاری اش هستید ..
ما رشد می کنیم ، البته بهتر است بگویم که دچار تکامل می شویم.. این تکامل ، البته حد و حدودی دارد ،
اما اگر تغییرات فیزیکی صرفا چرخه ی تکامل را تشکیل می دهند، چرا ما از چیزی مانند سالمند من بی حوصله است حرف می زنیم ؟یا اینکه رفتار سالمندی عصبی است و یا بالعکس ، سالمند من خیلی شوخ و خندان است ..
به نکته ای جالب می رسیم ، چرخه ی بازگشت چرخه بازگشت نوعی فرآیند است که ابتدا و انتهای عمر ما را به هم نزدیک می کند ،
ما در سالمندی به کودکی خود شبیه می شویم ، این شباهت گاها عینا در رفتار های سالمند نمود پیدا می کند و کسانی که از کودکی کنار هم بوده اند ، می توانند عمق رفتار را دقیقا تشخیص دهند،
رفتارهای پر انرژِی در اوج سالمندی ، اصولا از کسانی بروز داده می شود که کودکی خود را پر انرژِی گذارنده اند و در سالمندی نیز نمی خواهند پا پس بگذارند ، در عین محدودیت های جسمی حرکتی ، با صدای بلند حرف می زنند ، نظرشان را بازگو می کنند ، تند صحبت می کنند ، در حالی که شاید در حدود چهل سالگی ، آرام تر به نظر می آمدند،
سالمندانی که بدون داشتن هیچ بیماری مربوط به اعصاب و روان مانند اشکیزوفرنی و یا آلزایمر و غیر ، از سنی به بعد خیلی آرام می شوند ، گریه می کنند و یا در تعامل با دیگران بر خلاف رفتار میانسالی ، بسیار خجالتی می شوند،
برای بهتر شناختن این مسایل می توانید به مقالات دانشگاهی در مورد تاثیر رفتارهای دوران کودکی در سالمندی تحقیق کنید.
.نوشته شده توسط دپارتمان مراقبت سالمند گروه ایران مراقب